Capital Ideas^TM

In de beleggingswereld is het aloude adagium: Als je nog nooit een faillissement hebt meegemaakt, dan heb je waarschijnlijk nog nooit voldoende risico genomen.

Een faillissement mag natuurlijk nooit lichtvaardig worden opgevat. Maar bij beleggen gaat het om risico's inschatten en rendement nastreven. Fouten maken, hoort daar gewoon bij.

“Het is heel lastig om de markt consequent te slim af te zijn,” zegt equity portfolio manager Greg Wendt, die al 35 jaar in het vak zit. “Zelfs de meest succesvolle portfoliomanagers hebben het 55% van de tijd goed en zitten er de andere 45% naast. Bij Capital Group hebben we de goede gewoonte om onze ervaringen met collega's te delen: om hen te steunen, met hen mee te leven en om hen eraan te herinneren dat als ze hard blijven werken, het ook wel weer goed komt.

Voor equity portfolio manager Lisa Thompson zijn fouten de bouwstenen voor latere successen.

“Je leert meer van je fouten dan van je successen,” aldus Thompson die al 34 jaar in de beleggingsbranche actief is. “Als je een aandeel koopt dat van meet af aan goed uitpakt, dan is dat geweldig. Maar dat kan ook gewoon een kwestie zijn van op het juiste moment op de juiste plek instappen. Ik heb er zelf vooral veel van geleerd als iets niet goed uitpakte of als het resultaat lang op zich liet wachten.”

In dat kader vertellen vijf senior portfoliomanagers over hun beleggingsfouten en de lessen die ze daaruit hebben geleerd.

1.   Pas op voor 'story stocks'

Greg Wendt, equity portfolio manager

Ik heb aan het begin van mijn carrière belegd in een cruisemaatschappij, American Classic Voyages, omdat ik me mee had laten slepen door het overtuigende verhaal. Het bedrijf had zijn wortels in de Delta Queen Steamboat Company, die populaire riviercruises verzorgde op de Mississippi. Sam Zel, een miljardair, was de hoofdfinancier en chairman van American Classic Voyages die met het bedrijf een nieuw segment in de cruisesector wilde aanboren. American Classic Voyages wilde de exclusieve rechten verwerven voor cruises langs de Hawaiiaanse eilanden en juridisch was dat ook mogelijk.

Ik verdiepte me in de toeristische mogelijkheden voor Hawaï en in de cruisesector an sich en constateerde dat er zeker veel vraag zou zijn voor deze cruises. Het bedrijf bracht al het benodigde kapitaal bijeen, trok een dreamteam van managers aan en begon met de bouw van het cruiseschip in een scheepswerf aan de Mississippi.

In die tijd was er al meer dan 25 jaar geen cruiseschip meer gebouwd op Amerikaanse bodem, maar de scheepswerf had veel ervaring met het bouwen van militaire schepen. Wat zou er dan mis kunnen gaan?

In de praktijk bleek het echter allesbehalve gemakkelijk om activiteiten weer op te pakken als je de skills niet meer in huis hebt. Er werden miljarden gestoken in het project, maar het lukte niet om het schip te bouwen, en dit was een van de redenen waarom het bedrijf failliet ging. Ik had er nooit bij stilgestaan dat we in de VS niet meer over de mensen beschikten die een cruiseschip konden bouwen. Het schip werd uiteindelijk naar Europa gesleept en daar afgebouwd. De koers van de aandelen daalden dramatisch.

De les: Ga er niet zomaar van uit dat een bedrijfsstrategie wel kan worden uitgevoerd als je daar geen compleet beeld van hebt.

2. Staar je niet blind op analyses

Lisa Thompson, equity portfolio manager 

Beleggen is een combinatie van kennis en kunde. Je moet gegevens kunnen verzamelen en kunnen rekenen. Maar je moet ook afwegingen maken op basis van kennis en ervaring.

Ik ben van nature een tegendraadse belegger. Ik loop vaak niet mee met de massa en ik ben juist geïnteresseerd in beleggingen op het moment dat anderen aan het verkopen zijn. De supercyclus van grondstoffen begin deze eeuw, die werd gestimuleerd door de snel groeiende economie van China, liep in 2014 min of meer ten einde. Na een scherpe stijging van $10 per ton in 2003 naar zo'n $170 in april 2009 kelderde de prijs van ijzererts tot onder de $70 per ton in december 2014.

De mijnbouwaandelen daalden eveneens als gevolg van de koersval. In dit kader ben ik gaan samenwerken met onze analist die zich bezighield met mijnbouwaandelen en zo kreeg ik steeds meer belangstelling voor de Braziliaanse ijzerertsproducent Vale. Ervaren beleggers in cyclische bedrijven, zoals Vale, weten hoe moeilijk het soms is om vast te stellen of de bodem van een cyclus al is bereikt. In deze periode ging ik regelmatig met onze analist om de tafel zitten om de cijfers door te nemen. In de tussentijd bleven de aandelen maar dalen.

Bij Capital hebben we in mijn ogen als voordeel op onze concurrenten dat onze analisten vaak jarenlang, soms zelfs decennialang, zich bezighouden met een specifieke sector. Hierdoor hebben we toegang tot een schat aan gedetailleerde kennis. Maar ik herinner me dat ik op een gegeven moment een gesprek had met de mijnbouwanalist en vroeg: “We weten al zoveel over dit bedrijf. Zal het plaatje opeens heel anders kleuren als we nog meer informatie hebben? ”

Ik wist immers wel hoe het zat met de discounted cash flows, de premies, de boetes en de wereldwijde vraag. Een extra gegevenspunt zou niets toevoegen. Ik moest de beste beslissing nemen op basis van de informatie die ik tot mijn beschikking had. En dit kunnen heel lastige beslissingen zijn, maar dat hoort bij het werk van een portfoliomanager.

De lesl: Onderzoek is cruciaal, maar te veel informatie is soms ook echt te veel. Om succesvol te beleggen, moet je weten wanneer het tijd is om te handelen met de informatie die je hebt.

3. Vertrouw, maar verifieer

Steve Watson, equity portfolio manager

Bij Capital hechten we veel belang aan het kennen van het management - we hebben regelmatig overleg en contact met deze mensen. Als we weten wat voor vlees we in de kuip hebben, kunnen we de bedrijfsstrategie beter beoordelen en nagaan of het de juiste mensen zijn om die strategie uit te voeren. Maar het zou ook kunnen zijn dat je minder snel durft te vragen: "Klopt het wel wat jullie zeggen?” Nu zijn de meeste executives met wie we te maken hebben eerlijke mensen met goede bedoelingen, maar dat betekent niet dat ze altijd eerlijk zijn tegen ons (of tegen zichzelf).

En soms kunnen zelfs ervaren beleggers verwikkeld raken in frauduleuze praktijken. Toen ik voor Capital in Hongkong werkte, besloot ik toen ik er al een paar jaar zat, om te beleggen in Sino-Forest, een Chinees bedrijf dat bosgrond in eigendom had en beheerde met de bedoeling deze uiteindelijk te verkopen aan andere beleggers.

Tussen 2003 en 2011 stegen de aandelen van het bedrijf, dat beursgenoteerd was in Toronto, met meer dan 500% op basis van bedrijfsrapporten over sterke winstgroei. Sino-Forest bleek echter talloze transacties te hebben vervalst, waaronder zo'n 450 in het eerste kwartaal van 2009.

In 2011 werd het bedrijf onderzocht door de Ontario Securities Commission. De handel in aandelen van het bedrijf werd opgeschort en in 2012 vroeg Sino faillissement aan. Uiteindelijk concludeerde de Ontario Securities Commission dat een aantal directieleden van het bedrijf “zich schuldig had gemaakt aan bedrieglijk of oneerlijk gedrag met betrekking tot de houtactiva en inkomsten van Sino-Forest, en dat de betreffende personen wisten dat hiermee fraude werd gepleegd.”

De les: Kijk met een kritische blik naar het jaarverslag en naar het management.

4. Weersta confirmation bias

Justin Toner, equity portfolio manager

Ik kwam op 4 september 2001 bij Capital Group en ik hield me bezig met luchtvaart en defensie. Dit was precies een week voor de terroristische aanslagen van 11 september. Het was mijn taak om de sectoren te volgen die het directe doelwit waren geweest van die terreurdaad. Onder de bedrijven die ik meer dan 20 jaar heb gevolgd was vliegtuigbouwer Boeing, waarin ik in de loop der jaren verschillende malen heb belegd.

Boeing heeft al heel wat crises meegemaakt - niet alleen de aanslagen van 11 september, maar ook, meer recent, in 2019 met het neerstorten van de 737 Max als gevolg van falende besturingssystemen, en in 2020 met de coronapandemie. Het verbaasde me hoe snel het aandeel Boeing reageerde op de pandemie en het wereldwijd stilvallen van de reissector. Achteraf gezien heb ik duidelijk onderschat hoe erg het zou worden.

Eerlijk gezegd denk ik dat niemand toen kon voorzien hoe erg het zou worden. Maar het ging snel bergafwaarts, zeker ook in de nasleep van de aanhoudende problemen met de 737 Max. Dat was een zeer moeilijke periode voor mij als analist. Ook beheerde ik als portfoliomanager de aandelen voor een aantal portefeuilles.

Omdat ik de sector al bijna 20 jaar volg, zou je verwachten dat ik wel had gezien wat er speelde en snel en doortastend had kunnen reageren. Maar dit is geen gemakkelijke baan en net als iedereen kunnen vermogensbeheerders in de valkuil lopen van emoties en vooroordelen. Ook wij maken ons schuldig aan confirmation bias en zijn geneigd om meer waarde te hechten aan informatie die onze bestaande ideeën bevestigt. Ik heb hier heel veel van geleerd.

De les: Kijk kritisch naar je eigen standpunt en reageer alert als de omstandigheden veranderen.

5. Weet wanneer je een ander pad moet inslaan

Martin Jacobs, Equity portfolio manager

Succesvol beleggen op lange termijn is buitengewoon moeilijk, ook al lijkt het soms bedrieglijk eenvoudig: ga gewoon consequent op zoek naar geweldige bedrijven waarvan de aandelen na verloop van tijd een superieur rendement kunnen genereren.

Maar wat ik in de loop van mijn carrière heb geleerd, is dat ook bedrijven die het goed doen, onderuit kunnen gaan en dus is het net zo belangrijk om een strakke verkoopdiscipline te hebben en om daaraan vast te houden. Dit wordt heel goed uitgelegd in het boek The Art of Execution: How the world’s best investors get it wrong and still make millions in the markets van Lee Freeman-Shor.

Freeman-Shor, een fondsbeheerder, analyseerde zeven jaar lang gegevens over concrete beleggingsresultaten van 45 topbeleggers wereldwijd. Een van de meest interessante bevindingen uit dat onderzoek was het belang van afweging en overtuiging.

Wat hij ontdekte was dat het er niet om gaat hoe vaak je het goed of fout hebt, maar hoeveel geld je verdient als je het goed hebt en hoeveel je verliest als je het fout hebt. Ik zie in de portefeuilles die ik beheer dat deze beslissingen over afweging en overtuiging enorm belangrijk zijn.

In het boek worden er vijf verschillende “stammen” (tribes) professionele beleggers onderscheiden op basis van hun gedrag. Een van de groepen wordt de “moordenaars”" (assassins) genoemd omdat het hier om meedogenloze verkopers gaat. Deze mensen zijn erg gefocust op het beperken van verlies als een aandeel daalt. Uit vele onderzoeken binnen de gedragspsychologie blijkt dat een verlies voor beleggers veel gemakkelijker te accepteren is wanneer zij het kunnen afdoen als een “verlies op papier”. Het daadwerkelijk dealen met het verlies zou zo'n 10 keer moeilijker zijn. Met andere woorden, we zijn geneigd om niet ons verlies te willen nemen en om gewoon door te gaan.

Maar als het je wel lukt om aandelen van de hand te doen als die het niet meer goed doen, kan dit bijdragen aan een succesvolle beleggingsstrategie. Langetermijnbeleggers moeten bereid zijn om te schakelen als een beleggingsplan niet werkt. Ik heb gemerkt dat dit een van de moeilijkste dingen is om te doen als portfoliomanager.

De les: Weten wanneer je een aandeel moet verkopen en verder moet gaan, is even belangrijk als weten wanneer je moet kopen.