Beleggen tijdens een Amerikaans verkiezingsjaar kan zenuwslopend zijn, en het ziet er niet naar uit dat dit in 2024 anders zal zijn. Politiek kan sterke emoties en biases naar boven brengen, maar beleggers doen er verstandig aan om deze buiten beschouwing te laten bij het nemen van beleggingsbeslissingen.

Een beroemde uitspraak van Benjamin Graham, een van de grondleggers van waardebeleggen, is: “De markt is op de korte termijn een stembus, maar op de lange termijn een weegschaal.” Hij doelde niet letterlijk op het raakvlak van verkiezingen en beleggen, maar het had wel gekund. Vooral in verkiezingsjaren kunnen de markten wisselvallig zijn, waarbij het sentiment al snel verandert als kandidaten van zich laten horen.

Graham maakt deze vergelijing voor het eerst in 1934, in zijn baanbrekende boek “Security Analysis”. Sindsdien zijn er in de VS 23 verkiezingsrondes geweest en die hebben we allemaal geanalyseerd om klanten goed voor te bereiden op beleggen in deze potentieel volatiele tijden. Hieronder belichten we drie fouten die beleggers vaak maken in verkiezingsjaren en gaan we in op manieren om deze valkuilen te vermijden en met vertrouwen te beleggen in 2024.

Fout#1: Beleggers maken zich te veel zorgen over welke partij de verkiezingen wint

Er is niks mis mee dat u uw favoriete kandidaat het liefst ziet winnen, maar als beleggers zich teveel laten leiden door de verkiezingsresultaten, kan dat problemen geven. Dat komt omdat historisch gezien verkiezingen in wezen geen verschil maken als het gaat om beleggingsrendementen op de lange termijn.

“Presidenten krijgen veel te vaak de eer en veel te vaak de schuld als het om de gezondheid van de Amerikaanse economie en de toestand van de financiële markt gaat,” zegt Darrell Spence, econoom bij Capital Group. “Er zijn nog veel meer variabelen die bepalend zijn voor economische groei en marktrendementen en eerlijk gezegd hebben presidenten daar maar heel weinig invloed op.”

Wat veel belangrijker is, is dat beleggers blijven beleggen. Hoewel resultaten uit het verleden niet indicatief zijn voor resultaten in de toekomst, zou een belegging van $1.000 in de S&P 500 Index ten tijde van het aantreden van Franklin D. Roosevelt vandaag de dag bijna $22 miljoen waard zijn. In deze periode zijn er acht Democratische en zeven Republikeinse presidenten geweest. Als een belegger uit de markt stapt omdat een bepaalde partij of kandidaat aan de macht is, heeft dat grote negatieve gevolgen voor zijn rendement op lange termijn.

Bij elke verkiezingen zijn er winnaars en verliezers. Maar de echte winnaars zijn de beleggers die de verleiding hebben weerstaan om hun beslissingen te baseren op de verkiezingsuitslag en die voor de lange termijn zijn blijven beleggen.

Fout #2: Beleggers laten zich afschrikken door volatiliteit tijdens de voorverkiezingen

Markten hebben een hekel aan onzekerheid, en wat is er onzekerder dan de voorverkiezingen in een verkiezingsjaar? Maar volatiliteit als gevolg van deze onzekerheid is vaak van korte duur. Als de voorverkiezingen achter de rug zijn en elke partij haar kandidaat heeft gekozen, pakken de markten meestal hun stijgende lijn weer op.

De volatiliteit in het verkiezingsjaar kan ook uitgelezen aankoopmogelijkheden bieden. Bij de voorverkiezingen zijn beleidsvoorstellen vaak gericht op specifieke sectoren, waardoor aandelenkoersen onder druk komen te staan. Tijdens de verkiezingscampagnes is de gezondheidszorg vaak een belangrijk thema. De prijzen van medicijnen leiden tot verhitte discussies waardoor de aandelenkoersen in de farmaceutische sector onder druk komen te staan. In de aanloop naar de verkiezingen liggen vaak ook andere sectoren onder vuur.

Betekent dit dat beleggers deze sectoren dan maar in de ban moeten doen? Rob Lovelace is equity portfolio manager heeft met 38 jaar ervaring in de beleggingsbranche al meerdere verkiezingsrondes meegemaakt en hij denkt van niet. Lovelace: “Wanneer iedereen zich zorgen maakt dat door een nieuw overheidsbeleid een sector ten gronde wordt gericht, is die bezorgdheid meestal overdreven.”

Ongeacht wie er wint, zien we vaak dat aandelen met sterke fundamentals op de lange termijn weer aantrekken als de campagne niet meer fel in de schijnwerpers staat. De onrust op de markt voorafgaand aan de verkiezingen kan koopmogelijkheden creëren voor beleggers die vanuit meerdere invalshoeken kijken en volatiliteit op de korte termijn trotseren.

Fout #3: Als belegger proberen om de markt rond de politiek te timen

Als u zich zorgen maakt over de markten in 2024, dan bent u niet de enige. Presidentsandidaten vestigen vaak de aandacht op de problemen van het land en in de campagnes worden negatieve berichten in de regel uitvergroot. Het is dan ook niet vreemd dat beleggers in de aanloop naar de verkiezingen wat meer pas op de plaats maken.

Sinds 1992 steken beleggers in de aanloop naar verkiezingen veel vaker geld in geldmarktfondsen - van oudsher een beleggingsinstrument met een lager risico. Aandelenfondsen daarentegen zien in het jaar direct volgend op een verkiezing juist de hoogste netto-instroom. Dit geeft aan dat beleggers er de voorkeur aan lijken te geven om zo min mogelijk risico's te nemen tijdens verkiezingsjaren en pas als er minder onzekerheid is weer te kiezen voor meer risicovolle activa, zoals aandelen.

Maar het timen van de markt is zelden een goede beleggingsstrategie voor de lange termijn en kan grote nadelige gevolgen hebben voor het rendement van de portefeuille. Om dit te verifiëren, hebben we de beleggingsrendementen van de afgelopen 23 Amerikaanse verkiezingen geanalyseerd om drie hypothetische beleggingsbenaderingen te vergelijken: volledig beleggen in aandelen, maandelijks bijstorten in aandelen of kiezen voor cash tot na de verkiezingen. Vervolgens berekenden we het rendement van de portefeuille na elke verkiezingsronde, uitgaande van een periode van vier jaar.

De hypothetische belegger die tot na de verkiezingen voor cash koos, behaalde bij de drie portefeuilles in 17 van de 23 periodes het slechtste resultaat. Beleggers die in de verkiezingsjaren maximaal belegden of maandelijks een bedrag bijstortten, behaalden de beste resultaten. Deze beleggers hadden een hoger gemiddeld portefeuillesaldo over de hele periode en deden het veelal beter dan de beleggers die langer aan de zijlijn bleven staan.

Het is meestal het beste om vast te houden aan een solide beleggingsplan voor de lange termijn op basis van individuele beleggingsdoelstellingen. Of die strategie nu is om het hele jaar door maximaal te beleggen of om periodiek bij te storten, waar het op neerkomt is dat beleggers de markt niet moeten trachten te timen rond de politiek. Zoals vaak het geval is bij beleggen, is het zaak om ruis op de korte termijn terzijde te schuiven en je te richten op de doelstellingen voor de lange termijn.